Tag: Punjabi

main zara turna ki sikhia…

main zara turna ki sikhia, raah samundar ho gaye
fir pata nahi pair mere kis taran par ho gaye

si mere seene ch enni pyar tere di agan
dhal gaye sab teer khanjar dhal ke baktar ho gaye

pehlan tan main aatma tak paardarshi hi rahi
fir tere chumman meri kaya de bastar ho gaye

mere dil wich dard de lakhan parinde kaid sann
bas teri ik shoh de sadka sabh sutantar ho gaye

umar de aaukhe safar wich tu jo mainu mil pia
raahan de angiaar v fullan barabar ho gaye…

jad v main apne ishq da koi wakia likhan

jad v main apne ishq da koi wakia likhan
khud nu khudai ishq nu apna khuda likhan

fullan te titlian di ik lammi katha likhan
qudrat nu suche ishq da hi silsila likhan

na tan likhan mein theekran na hi guache jal
jad v likhan main neer da bharia ghada likhan

main kyon likhan hayaat nu bandish te bebasi
khulli fiza likhan kade wagdi hava likhan

hove je mere kol v akaash da safa
ik main v chan tarian da silsila likhan

rabba mere kalam nu taufeek de k main
sab deevian di ot, zakhman di dawa likhan

dowein hi oh ik doosre wich zazab ho gaye
kis nu likhan main thal te kis nu ghata likhan ?

wigad gai e thode dina ton

A sweet song by Nusrat saab. Its written by Bari Nizami. Listen to it here on pz10.

wigad gai e thode dina ton
doori pai e thode dina ton

tere hundian peende nahi saan
peeni pai e thode dina ton

chan jiha mukhda nazar ni aaunda
rutt surmai e thode dina ton

shaam savere a jande san
khabar na lai e thode dina ton

dil mar jana hun tak darda
chot te sahi e thode dina ton

sukh sunehda koi ni aaunda
aas te dhai e thode dina ton

ik din ‘Bari’ hal ho jani
mushkil jehi e thode dina ton

peer tere jaan di

One of my all time favourite and Gurdas Maan classic:

peer tere jaan di kiddan jaranga main
tere bagair zindagi nu ki karanga main

ki karanga pyar di lutti bahar nu
sajian sajaiyan mehfilan gunde shingaar nu
hathin mari muskaan da matam karanga main

je ro pia te kehange dewaana ho gia
na bolia te kehange begana ho gia
lokan di is zubaan ni kiddan faranga main

saahan di dubdi naab nu jhonka mile ja na
is jahaan milan da mauka mile ja na
agle jahan milan di koshish karanga main

sajna zara k thahar ja sajda te kar lavan
athru na koi vekh laye parda te kar lavan
‘Maana’ dilan di sez te pathar dharanga main
oh jaan wale alwida enni kahanga main
peer tere jaan di kiddan jaranga main
tere bagair zindagi nu ki karanga main

mere shauq da nahi aitbaar tainu…

A beauty by Ghulam Ali. First a little bit about history of this ghazal. It was originally written by Mirza Ghalib in Persian. Sufi Ghulam Mustafa Tabassum translated it to Punjabi and then Ghulam Ali added to the beauty by rendering it with perfection. Enjoy the masterpiece from the legends:

mere shauq da nahi aitbaar tainu
aaja vekh mera intezaar a ja
avein laran bahanane labhna en
ki tu sochna en sitamgaar a ja
mere shauq da nahi aitbaar tainu…
(sitamgaar – oppressor)

bhavein hizar te bhavein visaal hove
wakho wakh dohan diyan lazztan ne
mere sohnia ja hazaar wari
aaja pyaria te lakh waar a ja…
(hizar – seperation, visaal – union,meeting)

eh rivaaz e masjidan mandiran da
uthe hastiyan te khud-parastiyan ne
mai-khaane wich mastiyan hi mastiyan ne
hosh kar banke hoshiyaar a ja…

tu sada te tera dil sada
tainu avein raqeeb qurah paya
je tu mere janaaze te nahi aya
raah takdae teri mazaar a ja…

sukhi wasna je tu chauna e
mere ‘Ghaliba’ es jahaan andar
aaja rindan di bazm wich a beh ja
ethe baithde ne khaaksaar a ja…
(rind – one who likes to drink, bazm – mehfil, khaaksaar – low)

mere shauq da nahi aitbaar tainu
aaja vekh mera intezaar a ja
avein laran bahanane labhna en
ki tu sochna en sitamgaar a ja
mere shauq da nahi aitbaar tainu…